Smartfon w Korei Północnej to nie tylko urządzenie. To symbol nowoczesności, ale też narzędzie kontroli. Niby masz wolność, ale tak naprawdę wszystko działa na zasadach ustalonych przez państwo. Każda aplikacja, każdy klik, każdy zrzut ekranu — wszystko przechodzi przez filtr zaufania. Trochę jakbyś miał iPhone’a, który dzwoni tylko do kolegów z klasy, pokazuje tylko zatwierdzone przez nauczyciela filmy i robi zdjęcia, ale tylko w obecności opiekuna. Brzmi śmiesznie? Dla mieszkańców Korei to codzienność, z którą nauczyli się funkcjonować. A mimo to smartfony tam są, działają i — w swojej ograniczonej formie — są oknem na świat. No dobrze, na państwowo przefiltrowany świat. Choć bądźmy szczerzy — u nas też wszystko jest kontrolowane, tylko w bardziej wyszukany, marketingowo elegancki sposób. U nich czuwają aplikacje bezpieczeństwa, u nas — algorytmy personalizacji i regulaminy, których nikt nie czyta.